Het begint bij erkenning - Het is van belang dat deze moeder en de kinderen zichzelf toestaan dat het spannend is en mag zijn. Dus gevoel van angst toelaten. Vooraf mindfulness oefeningen samen oefenen. Zoals ademen, gronden - om de spanning aan te kunnen kijken en er te laten zijn (dit kan al door zich in te beelden hoe het zal zijn vooraf en gevoelens bewust waar te nemen).
Om van daaruit te kijken wat helpend - geruststellend zou kunnen zijn. Dit kan enerzijds gezocht worden in afleiding onderweg (leuke activiteiten die de aandacht trekken). Anderzijds betrokkenheid bij de reis zelf. De route helemaal uittekenen en afvinken welke stationsborden ze onderweg opmerken (ook van de plekken waar niet gestopt wordt). Naar buiten kijken en op zoek gaan naar... paarden. Of koeien. Of rode vrachtwagens? Spellen als - ik zie, ik zie wat hij niet ziet en het is ... (verbindt met de zintuigen).
Of contact houden met iemand die ze vertrouwen (van plek waar ze vertrekken of zullen aankomen) en elk half uur berichten waar ze zijn. Of de conducteur aanspreken en uitspreken dat ze het spannend vinden - kan een gevoel van steun geven als die extra mee ondersteunt dat alles goed gaat.
Een begeleider mee vragen, als het echt te spannend is - iemand die bereid is de hele reis met hen samen te doen. Of een favoriete knuffel, steun, ketting, armband mee nemen die een gevoel van steun en kracht geeft. Er zijn echt tal van mogelijkheden - dit is wat ik zo maar even uit m'n mouw schudt.
Ik wens je veel succes, Tessa.
Maak een plan B
Wat kan helpen is het bedenken wat het ergste is dat kan gebeuren.
Bijvoorbeeld: de trein stopt halverwege het traject in een stad waar je niet moet zijn en rijdt niet verder, vanwege een storing.
Bedenk voor plan B voor als dit zich mocht voordoen.
Als je een plan B hebt voor zo'n probleem, hoeft je je geen zorgen meer te maken (of in ieder geval minder), want je weet wat je moet doen..
Je kunt natuurlijk voor meerdere zorgen een plan B maken.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.
Zou een sessie volgens Matrixmethode hen kunnen helpen?
voorafgaande aan de reis te focussen op andere items gedurende de reis (spel, muziek luisteren, lezen, via de landkaart volgen wat de eerst volgende stopplaats zal zijn, waar over te stappen, op welk perron, hoe dat perron te bereiken, hoeveel tijd is daar mee gemoeid, tijd van aankomst, vervolg vervoer (tram. bus, taxi, opgehaald worden) met andere woorden de aandacht focussen op alles behalve nare herinneringen gerelateerd aan stres of angst. Moeder en de kinderen kunnen dat zelf nagaan of iemand mee laten kijken om de lijst nog uitgebreider te maken
Mindfulness training kan zeker helpen. Als de familie het afwijst, gewoon kruidenthee meenemen en rustig muziek beluisteren.
Laat iemand die ze vertrouwen met ze meereizen.
Geef ieder een speciale taak voor onderweg. Zorgen voor eten en drinken, spelletje mee, welke stations zijn er en waar moeten we overstappen?)
Ha Tessa, er worden al een aantal goede tips gegeven. Ik denk ook dat het heel persoonlijk voor alle 3 kan zijn wat kan werken. Weten ze van zichzelf wat ze zelf nodig hebben/kunnen doen om zich weer rustig te krijgen als de spanning oploopt? Het gevoel van veiligheid creëren, gaat hand in hand met verbinding voelen. Dit kan iets materialistisch zijn (steentje, armband, knuffel, muziek e.d.), maar ook met een persoon (contact met begeleider/ conducteur, vriend, familielid) wat tijdens de treinreis kan helpen. Wat zou voor ieder een plannetje kunnen zijn om te doen? En wat als de spanning al is opgelopen? Een plannetje maken om jezelf weer rustig te krijgen? D.m.v. bijvoorbeeld de grondingsoefeningen/ademhalen/mediteren etc. Wat/wie heb je dan nodig?